Forum miłośników ostrych papryk i nie tylko...

zaje... thriller medyczny

Laurie Montgomery bada serię dziwnych zgonów w Manhattan General, szpitalu giganta medycznego AmeriCare. Wkrótce dowiaduje się, że odkryto u niej marker genu odpowiedzialnego za raka piersi, i trafia do... Manhattan General. Czy działający w szpitalu morderca i jego tajemniczy zleceniodawcy zdążą dopaść Montgomery, czy może przyjaciel, który bardzo skomplikował jej życie, stanie na wysokości zadania? A może to zazdrosny o partnerkę Jack Stapleton, żywiący od dawna urazę do AmeriCare, zdąży z odsieczą?
Niezawodny jak zawsze Cook splata w tej książce w jedną całość ponure zbrodnie, gorącą miłość i diaboliczny spisek!

G. Orwell "Rok 1984" - klasyk, niezbyt pozytywna wizja przyszłości przewidywanej z roku 1949, po latach możemy śmiało potwierdzić jak bardzo jest ona trafna, tylko z datą się autor troszeczkę pospieszył

ja szczerze ze swojej strony polecam trylogie neuromancer williama gibsona, s-f z gatunku cyberpunk, wspaniale gośc pisze (film johny mnemonic oparty jest na jednym z jego opowiadań ale powieści zdecydowanie lepiej mu wychodzą) i oczywiście philipa k. dicka, zwłaszcza trzy stygmaty palmera eldritcha

Philipa K. Dicka to polecam absolutnie wszystko

Tak jak Jacka Dukaja i Andrzeja Pilipiuka

Wszystko co nasmarował Andrzej Pilipiuk jest świetne. Jakub Wędrowycz najlepszy. Pochłaniam wieczorami na czytniku kolejne przygody egzorcysty bimbrownika i morda mi się cieszy strasznie. Genialna pozycja.
Jacka Piekary polecam też "Cykl Inkwizytorski". Mordimer Madderdin wymiata.

Polecam "Pięćdziesiąt twarzy Greya" E L Jamesa - oczywiście jeśli ktoś lubi ostrzejszą lekturę

Chyba dla kobit? To ciężki erotyk jest w trzech częściach ale tylko baby potrafią przez to przejść. Dla faceta to nuda totalna.

Streścić można w kilkudzięsięciu słowach... o lasce co poznaje typa co ją dmucha bezustannie i traktuje jak szmatę i w kolejnych dwóch częściach nadaj ją pompuje i się z nią chajta i nadal dyma i traktuje jak szmatę a jej się to podoba coraz bardziej... cud książka dla bab.

gniot jakich mało.
tak w skrócie (kwestie powtarzane po miliard razy, w każdym rozdziale) UWAGA SPOJLER:
a. ona, dziewica, nigdy się nie masturbowała "bo nie wypada", za każdym razem ma orgazm, ale dopiero kiedy on zezwoli (hasło: "dojdź dla mnie", jakby co )
b. następnie jej wewnętrzna bogini tańczy/ chowa się za kanapą/ robi fikołki/ strzela focha.
c. ona chce dotknąć jego klaty ze śladami po przypalaniu papierosem, ale on nie pozwala.
d. ona bez przerwy się rumieni. jak przewraca oczami to jaśnie wielmożny, niezmiernie seksowny i nieziemsko przystojny pan grey jej ordynuje karę. i patrzy "zimnym spojrzeniem stalowych oczu"
e. dostała samochód, komputer i telefon, żeby być zawsze pod zasięgiem (podkreślane w każdym rozdziale bez wyjątku)
f. ma słuchać głosu serca.

ledwo przebrnęłam, najgorzej wydane 30zł w życiu.
ale dobre sajensfikszyn

nie wiem czy to kwestia chu... wego tłumaczenia czy ta książka jest tak beznadziejnie napisana...

PS4: błagam, bana dla koleżanki Mordziand

Jakub Wędrowycz i lina hamulcowa z pętlą tworzą nierozerwalną całość

Ze swojej strony mogę polecić wszystkie książki autorstwa Jefferya Deavera - gość potrafi pisać inteligentne kryminały trzymające w napięciu od pierwszej do ostatniej strony. Czytelnik w pewnej chwili łapie się na tym, że stoi w grupie policjantów i razem z nimi analizuje zebrane dowody i zachowania podejrzanych.
Mi szczególnie podobały się następujące książki:
- "Kolekcjoner kości"
- "Tańczący trumniarz"
- "Porzucone ofiary".


Polecam też serię trzech książek autorstwa Hansa Rosenfeldta i Michaela Hjortha (książki radzę czytać po kolei, bo pewne wątki pojawiają się w kolejnych tomach i są ważne dla akcji książki):
- "ciemne sekrety"
- "Uczeń"
- "grób w górach"
Od chwili gdy przeczytałem trylogię Millenium Stiega Larssona zainteresowałem się kryminałami skandynawskimi. Zaliczyłem m.in. książki Camilli Läckberg, Henninga Mankella, Mari Jungstedt ale chyba praca zbiorowa Hjortha i Rosenfeldt zrobiła na mnie największe wrażenie (zaraz po Millenium). Wartka akcja, dobra gra napięciem, perfekcyjnie oddane charaktery postaci jak i w ciekawy sposób przedstawiony obraz szwedzkiego społeczeństwa w szerokim tego słowa znaczeniu. Nie zdarza się to często w książkach których akcja łączy się ze sobą, ale w tym przypadku każdy kolejny tom, moim zdaniem, jest ciekawszy od poprzedniego.
Autorzy prowadzą akcje na kilku przenikających się i zazębiających płaszczyznach.
Mimo to czytelnik nie czuje się zagubiony, bo poszczególne wątki przedstawiane są w sposób czytelny i wyraźny.

Muszę się przyznać, że książki są wciągające jak chodzenie po bagnie. Każdy z tomów czytałem jeden dzień zaniedbując z lekka pracę – trudno, taka karma ).

To ja ze swojej strony polecę twórczość niejakiego Cizia Zykë. A że recenzent ze mnie marny to pozwolę sobie wkleić krótki opis z innej strony:

Zykë to postać legendarna w wielu kręgach, choć słabo poza Francją znana (zapewne na skutek swojej “kontrowersyjności” nie przystającej do standardów szarego społeczeństwa). Hulaka, wielbiciel używek, kobieciarz, hazardzista, przemytnik, zabijaka, poszukiwacz złota. Człowiek, który niczego i nikogo się nie bał, dla którego wolność była wartością absolutną i niczym nieskrępowaną, który gwizdał na zasady moralne i prawo. Wielka osobowość prawdziwego awanturnika.

Na Polski rynek trafiło pięć z przeszło dwudziestu pozycji, które Cizia popełnił tj. "Złoto", "Sahara", "Parodia", "Gorączka" i "Tuan". Po pierwszej mojej styczności z tymi książkami dobre kilkanaście lat temu właśnie do nich powróciłem i z czystym sumieniem mogę polecić.

Na pierwszy ogień obowiązkowo "Złoto", w której Cizia postanawia założyć kopalnie złota na Kostaryce. W dżungle wyrusza ze swoim przyjacielem Smith and Wesson kaliber 38, garścią naboi, hongos i paczuszką mango-rosa. Nie zapomina też o cennej Biblii wetkniętej za kaburę. Do czego potrzebna jest Biblia poszukiwaczowi złota i jak pokonać Szatana, w postaci hipokryty w sutannie, za pomocą buta?

Ciekawych zapraszam do lektury